Case #14 - Sen: powstrzymywanie i odpuszczanie

Julee stwierdza, że gdy siedzi w grupie, czuje się bardzo zrelaksowana i senna.
Mówi, że od dwudziestu lat cierpi na bezsenność. Spytałem ją, co się takiego wydarzyło, a ona odpowiedziała, że miała wiele spraw na głowie, była bardzo zajęcia i nie miała zbytnio czasu na sen. Raczej niż skupić się na badaniu kontekstu, zdecydowałem się porozmawiać o jej teraźniejszych doświadczeniach, by stworzyć eksperyment Gestalt.
Wyjaśniłem jej, że we śnie chodzi o to, by dać mu płynąć swoim nurtem i dokładnie to jest w stanie robić podczas spotkań grupowych, gdy staje się senna.
Zatem jeśli zaśnięcie jest dla niej trudne, to w takim razie musi być bardzo dobrze wytrenowana w powstrzymywaniu.
Zachęciłem ją, by zbadała ze mną co znaczy odpuszczać i powstrzymywać się, poprzez uścisk na moim nadgarstku. Potem poprosiłem ją, by pokazała mi rodzaj odpuszczania, którego doświadczyła w klasie, a następnie rodzaj powstrzymywania się, który zazwyczaj czuje, kiedy kładzie się spać.
Zauważyłem, że jej powstrzymywanie się nie było aż tak silnie - głównie lekko, dwoma środkowymi palcami. Zwróciłem jej na to uwagę i poprosiłem, by sprawdziła teraz odpuszczanie. Nie było to dla niej trudne.
Był to skromny eksperyment, jednak dał jej bezpośrednie doświadczenie tego, co robi i sposób na zrobienie czegoś inaczej. Zasugerowałem by, gdy będzie kładła się spać, starała się być świadoma tego, w jaki sposób się powstrzymuje i przypomniała sobie to, gdy puszczała mój nadgarstek oraz to, jak odpuszcza podczas pobytu w grupie.
W eksperymencie Gestalt chodzi o to, by sprowadzić problemy do teraźniejszości, badać je w sposób aktywny, uzewnętrzniony i kreatywny. Jest to możliwe jedynie w relacji między klientem a terapeutą. Pomaga to terapeucie bezpośrednio zrozumieć co się dzieje, niż raczej tylko opisywać dany problem. Eksperyment zapewnia nowe doświadczenie i wprowadza do świadomości rzeczy, które były obecne, ale nie było zauważone lub detal, który umknął uwadze. W Gestalt rozumiemy, że tylko poprzez sprowadzenie na rzeczy pełnej świadomości, można pogodzić to, co jest niedokończone lub podzielone. Wtedy integracja pojawia się naturalnie. To taoistyczna koncepcja.